Ik wandel graag met mijn hond over het Wagenings Bergpad. Tussen de bomen heb je uitzicht over de Uiterwaarden en de Rijn. Het is een prachtig pad waar je echt van de rust kan genieten. De bomen die schuin hangen, houden met hun wortels de aarde van de Wageningse Berg stevig vast.
Het bos brengt mij terug naar mijn jeugd, toen we hutten bouwden en in bomen klommen. In het weekend maakten we in onze tuin een warm vuur waar we tegen de avond met onze ouders poffertjes bakten.
In deze aquarel heb ik aan het einde van het pad twee kinderen afgebeeld die krijgertje spelen en samen enorm veel pret hebben. Ik hoor hun vrolijke stemmetjes in de verte schateren.