Fantastisch! zei de vormgever toen hij de illustratie voor de cover zag.

Wat wil je nog meer als beginnende illustrator? Een vormgever met ervaring in het vak vindt je illustratie “fantastisch”. Ik glom van trots en werd ook enigszins overweldigd. Hoe nu verder? Kan ik voldoen aan zijn eisen?

De cover…

Wist je dat een figuurtje op de cover het boek in moet wandelen? Dat betekent dat het figuurtje niet naar rechts kijkt, maar naar links, het boek in! Ik vind dat soort dingen geweldig om te leren. Mijn figuurtje wandelt naar rechts, maar met de huidige tekenprogramma’s is dat natuurlijk geen enkel probleem, want nadat de illustratie is gescand, kan deze in Photoshop simpel gespiegeld worden. Klik op de knop en huppekee!

Een andere tip is dat de voor- en achterkant van het boek één geheel vormen. Daar had vormgever Harold een geweldig idee over, waar Tinus en ik ons direct in konden vinden. Wat het idee precies is, wil ik liever nog niet verklappen, maar het is echt een juweeltje. Eén plus één drie is. Je vult elkaar aan als je samenwerkt.

…en de flaptekst

De voorkant van het boek is belangrijk, maar de achterkant waar de flaptekst op staat, is minstens zo belangrijk. Heb jij dat ook? Ik kijk eerst naar de voorkant van het boek. Spreekt de illustratie mij aan? Roept de illustratie een bepaalde sfeer op? Al gauw draai ik het boek om en lees ik de flaptekst, de achterzijde. Daar lees ik waar het boek over gaat, maar er staan ook recensies. Ik verwacht dat Tinus daar iets moois van maakt, want ik vind het een geweldige schrijver. De verhalen die ik van hem heb gelezen, vind ik verrassend, boeiend, soms een beetje griezelig, maar vooral grappig en tragisch.

Delen mag! Graag zelfs.